ಲೋಕದೊಡೆಯನಿಗೆ ವಂದನೆ

ನವಭಾರತ ಯೌವನಾಧಿಪತಿಗಳು,

ಆಗಿಹೆವು ಅಜ್ಞಾನಪುಷ್ಪದಲಂಕಾರಿಗಳು;

ಮದವೇ ಮಾವುತನಾಗಿ,ಲೋಭವಸ್ತ್ರವನುಟ್ಟು,

ಮೋಹದಾರಾಧನೆಯಲಿ,

ಅರಿವಿನ ಸ್ಮಶಾನದಿ ಸಾಮ್ರಟರಾಗಿಹೆವು;

ಮತಿಹೀನ ಮನದಜ್ಞಾನದ ತಮವ ಕರಗಿಪ,

ಜ್ಞಾನಜ್ಯೋತಿಯನು ಕರುಣಿಸು ಗುರುವೇ;

ಕಾಣದ ಗೆಲುವಿನ ಕನಸಿನಲಿ,
ಕಾಣುವ 'ಕರ್ಮ'ಕೆ ಅಂಧರು ನಾವು;

ಈ ಬಾಳತೊರೆಯು ಅನಂತವಾಗಲಿ,

ನಿನ್ನರಿವಿನ ಸಾಗರ ಸಂಗಮದಿ;

ಇಂದ್ರಿಯ ಪ್ರಜ್ಞೆಯ ಪರದೆಯು ಸರಿದು

ಆತ್ಮನ್ವೇಷಣ ಸಾಧನೆ ನಡೆಯಲಿ

ನಿನ್ನಯ ಜ್ಞಾನದ ಮಡಿಲಲಿ;

ಬೇಡವಾದರೂ ನೀ ಜಗಕೆ,

ನಿನ್ನ ವಿವೇಕವಾಣಿಗೆ ಸಾವಿಲ್ಲ;

ಈ ಜಗದ ಸೊಬಗೇ ನೀನಾದರೂ

ಅದ ಗುರುತಿಸದಾದೆವು ಮೌಡ್ಯದಲಿ;

ಬಾಲಿಶದಿ ಸಂತೋಷಕೆ ಕುಣಿದರು,

ಆಸೆಯ ನೋವಿಗೆ ಕೊರಗಿದರು,

ನಿನ್ನೊಡಲೇ ಮುಕ್ತಿಮಂದಿರವು ನಮಗೆ;

ನಿನ್ನ ದರುಶನ ನಯನಕೆ ತೇಜಸ್ಸು;

ದಿನಕರ ತನ್ನಕ್ಷಿಯನಾವರಿಸಿ,

ನಮಿಸಿದ ತನ್ನ ಭಕ್ತಿ ಬೆಳದಿಂಗಳ ಕಾಣಿಕೆಯನಿಟ್ಟು;

ನಿಮ್ಮ ಪರಮಜ್ಞಾನದಲಿ ಮಿಯಲೆನ್ನ ಅಂತರಾತ್ಮ ಪ್ರಭುವೇ;

ಇಂದ್ರಿಯ ಲೋಕಕೆ ಸಾವೇ ಅಧಿಪತಿ;

ವಿವೇಕಾನಂದದಿ ಪರಮಾತ್ಮನಲಿ ಮುಕ್ತಿ;